Z racji coraz większej liczy osób, dla których czar par szybko wyparowuje, w 2005 roku po raz pierwszy obchodzono Dzień Singla. Jego pomysłodawcą jest Trevor Mcwanda, a całą inicjatywę należy oczywiście traktować z przymrużeniem oka. Już sama data mówi wiele – 15 lutego - zaledwie dobę po walentynkach. Dzień Singla ma zatem pozwolić zamanifestować radość ze swojej niezależności, a zarazem pokazać, że życie w pojedynkę wcale nie jest gorsze. Coraz częściej nieangażowanie się w stałe związki to nie smutna konieczność czy zrządzenie losu, ale świadomy wybór – zwłaszcza młodych ludzi, pochłoniętych karierą i ceniących niezobowiązujące ziemskie przyjemności. Czy zatem single świętują swój dzień samotnie? Prawdopodobnie nie, bo w samej Polsce jest ich ponad 5 milionów. Tak czy inaczej, zapewne tylko znikoma część z nich wie o Dniu Singla. W Stanach Zjednoczonych natomiast coraz bardziej popularne są wycieczki do Brazylii, gdzie w lutym wciąż w najlepsze trwa karnawał i nieustająca zabawa. Wisienką na torcie jest fakt, że w Brazylii nie obchodzi się walentynek, za którymi single przecież nie przepadają.
Co ciekawe, ponad 60% singli w Polsce widzi siebie w przyszłości w związku. Tak więc do tanga – no i oczywiście do kredytu – chyba w dalszym ciągu trzeba dwojga.
Walentynki to coroczne święto zakochanych przypadające 14 lutego. Nazwa pochodzi od św. Walentego, którego wspomnienie liturgiczne w Kościele katolickim obchodzone jest również tego dnia. Do Polski obchody walentynkowe trafiły wraz z kultem świętego Walentego z Bawarii i Tyrolu. Popularność uzyskały jednak dopiero w latach 90. XX wieku. Jedyne i największe w Polsce odbywają się corocznie od 14 lutego 2002 roku w Chełmnie (województwo kujawsko-pomorskie) pod nazwą "Walentynki Chełmińskie". Za sprawą przechowywanej, prawdopodobnie od średniowiecza, w chełmińskim kościele farnym pw. Wniebowzięcia NMP (1280–1320) relikwii św. Walentego, połączono tu lokalny kult św. Walentego z tradycją anglosaską. Z powodu pogańskiego pochodzenia obchodzenie Walentynek odrzucają Świadkowie Jehowy.
W takich krajach jak Pakistan czy Indie zwyczaje walentynkowe, również wysyłanie kartek, są potępiane jako niezgodne z duchem islamu.
V Powiatowy Noworoczny Przegląd Kolęd i Pastorałek
Jak co roku w Kobylanach odbywa się Przegląd Kolęd i Pastorałek. W tym roku obchodzimy go 14 stycznia (niedziela) w sali konferencyjnej Urzędu Gminy na Placu Ryszarda Kaczorowskiego o godzinie 14.00. Wszystkich chętnych zachęcamy do przybycia i życzymy udanej zabawy.
Jak co roku 6 stycznia obchodzone jest w kościele katolickim Święto Trzech Króli, tym roku wypada ono w sobotę. Tego dnia na ulicach wielu polskich miast pojawią się orszaki z tej okazji zwane Orszakami Trzech Króli, czyli procesji w przebraniach stylizowanych na historyczne, w której uczestniczą też żywe zwierzęta. Tego dnia większość sklepów jest zamknięta.
Co symbolizują zwierzęta w szopce bożonarodzeniowej?
Każde dziecko potrafi bez problemu wymienić zwierzęta, które prawdopodobnie jako pierwsze powitały małego Jezusa. Były to: osioł, owca, baranek, bydlęta, a może jeszcze koń, gołąb, czy egzotyczny dla nas wielbłąd. Te zwierzęta są wszystkim dobrze znane, jednak nie każdy potrafiłby określić znaczenie ich obecności przy żłóbku Nowonarodzonego. Oczywiście wszystkie wspomniane zwierzęta są symbolami cech dobrych i złych, ale biorąc pod uwagę, że te otaczające małego Jezusa były idealne, warto zwrócić uwagę jedynie na ich dobre cechy.
Typowym mieszkańcem każdej szopki jest osioł. To zwierzę wielokrotnie pojawia się zarówno w Starym, jak i Nowym Testamencie. Według “Bestiarium chrześcijańskiego: zwierzęta w symbolice i interpretacji”, autorstwa Stanisława Kobielusa, osioł jest symbolem uporu, wytrwałości, cierpliwości, posłuszeństwa i pokory, a także pracowitości. Te cechy można odnieść do przyszłego postępowania Chrystusa, do Jego wytrwałości i uporu w wierze oraz posłuszeństwa i pokory wobec Ojca.Owca była prawdopodobnie najliczniej reprezentowanym gatunkiem, a to za sprawą okolicznych pasterzy, którzy przybyli powitać Dzieciątko. Symbolizuje ona łagodność, niewinność myśli oraz czystość dobrych serc. Obok owiec w stajence stały baranki. Ich obecność jest w pełni uzasadniona. Baranek to przecież symbol samego Chrystusa zmartwychwstałego i uwielbionego. Baranek oznacza również zapowiedź ofiary, jaką, 33 lata później, złożył Jezus za nas ” ludzi na krzyżu. Krowa, ze względu na wytwarzane mleko, jest symbolem Ziemi Karmicielki i płodności. Byk oznacza płodność, siłę i moc. Jezus karmi nas Swoim ciałem w Eucharystii, dając nam moc i siły do działania i umacniania się w wierze.
Koń symbolizuje pokorę, posłuszeństwo i siłę. Wysłane przez Boga konie uważano za przedstawicieli mocy anielskich; koń często występuje też w opisie Apokalipsy. Po przybyciu Trzech Króli w stajence pojawiły się wielbłądy. Są one utożsamiane z powściągliwością, pokorą i wytrwałością. Może narodzinom Pana towarzyszyła również gołębica, znak Ducha Świętego, pokoju i czystości.
Wydaje się, że zwierzęta obecne przy narodzinach Jezusa były przepowiednią Jego przyszłych losów i reprezentowały cechy, które świadczyły o wielkości Zbawiciela.
